Fotografiereis maart 2022, dag 1 en 2

Zondag 20 maart
Zondagochtend vroeg ben ik met een nieuwe groep cursisten afgereisd naar Gambia. Na een rustige vlucht werden we op de luchthaven opgewacht door Marlies en Salam. De rit naar de compound was weer een feestje. Met kleurige marktkraampjes, koeien en geiten op de weg en de vele blije gezichten van de Gambianen. Dit voelt zo als thuis komen na tweeënhalf jaar niet in Gambia te zijn geweest.
Op onze compound zijn we onze koffers gaan uitpakken en stond er een lunch voor ons klaar.
Aan het eind van de dag hebben we twee uurtje ingepland voor de eerste theorielessen, zittend onder de mangoboom omringd door allemaal vogelgeluiden die mijn cursisten nog nooit hebben gehoord.
Tijdens het diner kregen we een djembe optreden met de chickendance van Salam. De jongste spruit van deze compound (Ik schat haar hooguit twee jaar, showde al haar dansmoves (het is weer bewezen dat ze met een ritmegevoel geboren worden) later wilde ze ook meespelen op de djembe, en ook dat was exact in de maat.
Moe en voldaan van de reisdag zijn we op tijd naar onze mandjes gegaan. Zodat we de volgende dag het echte Gambia konden laten zien.
Maandag 21 maart
Altijd weer even wennen die eerste nacht slapen met al die vreemde geluiden.
De haan die om 2 uur vannacht begon te kraaien heeft ze vast niet helemaal op een rijtje. Ik dacht dat het al ochtend was. De moskee (5 uur vanmorgen) klonk alsof hij naast onze compound stond. Ook daar wen je vanzelf aan….
Na een heerlijk ontbijt met de lekkerste mangojam op aarde zijn we ons programma begonnen met een wandeling door het dorp, daar hebben we de eerste foto’s gemaakt en hebben we weer veel indrukken opgedaan. Vooral bij de geboortekliniek. Daar kregen we een rondleiding waarbij je van de ene in de andere verbazing viel. Het woord hygiëne kennen ze niet. Zo hebben ze een apparaat voor het steriel maken van de instrumenten waar ze mee werken. Maar als je ze na het steriel maken vervolgens op een vies schaaltje legt dan heeft dat niet zoveel zin.
Bij de verloskamers vloog er tijdens de uitleg een dik onverklaarbaar eng beest naar binnen. Er zijn namelijk geen ramen, dus alles wat naar binnen wil vliegen of lopen komt naar binnen. Je zal liggen te baren en ditzelfde beest komt even bij je kijken…..
In de badkamer van de verloskamer stond een klein babybadje. De arts vertelde dat ze dat badje laten vol lopen met warm water en daar zout bij doen, daar moet een vrouw met weeën in gaan zitten, dat versnelt de bevalling.
Zo ongelofelijk om te zien dat ze in Gambia volledig afhankelijk zijn van medische gereedschappen en medicijnen die over datum zijn uit Europa. In de verloskamer stonden twee weegschalen, die allebei kapot waren. Ze kunnen dus nu geen baby’s wegen bij de geboorte.
Er zaten twee vrouwen in de wachtkamer, een oudere vrouw en een heel jong meisje. De arts vertelde net dat hij een zwangerschapstest had gedaan die positief was, later vertelde hij dat er veel tienerzwangerschappen zijn in Gambia. Ik ben toch benieuwd of de oudere vrouw of dat jonge meisje nu positief testte.
De ziekenhuisbedden daar zijn oud en versleten, daar wil je echt niet in komen te liggen. In het regenseizoen als de malaria heerst hebben ze vaak te weinig bedden waardoor er ook mensen op de grond moeten liggen. Dat kan je je toch niet voorstellen?
In de middag zijn we gaan lunchen op het strand. Na het eten hadden we nog even tijd om uit te buiken op de strandbedden. Door de harde wind hadden we niet door dat we binnen een uur al aardig verband waren. Via de vismarkt iets verder op het strand, waar de boten aan komen, de vissen worden opgehaald en tevens verkocht zijn we terug gelopen naar onze compound. Even lekker douchen, aftersunnen en aanschuiven bij het diner.
Na het eten heb ik de opdrachten van vandaag beoordeelt. Zo leuk om te zien dat iedereen met verschillende foto’s komt aanzetten terwijl we toch dezelfde dingen doen. Als je vervolgens hoort hoe leuk mijn cursisten het hebben dan ga ik met een tevreden gevoel mijn mandje weer in. Even opladen voor een nieuwe dag vol indrukken. Tot morgen!