Fotografiereis 2023, dag 4

Vandaag onze laatste “rustdag” voordat de fotografieclub compleet is. Vanmorgen zijn we naar een mangrovegebied in de buurt gereden om te gaan kajakken. Wat een ervaring! We hebben heel veel bijzondere vogels gezien. We hadden het hele mangrovegebied voor ons alleen. De zon scheen zo mooi door de prachtige bomen in het water. Het leek net de droomvlucht van de efteling. Halverwege de tocht zijn we op een eiland gestopt voor een kleine drinkpauze. Daar werd ons gevraagd of we zin hadden in een mud experience. Aangezien we allemaal wel in zijn voor nieuwe unieke ervaringen moesten onze slippers uit en liepen we achter de guide aan het water in.
Tijdens een pittige wandeling om het eiland waarbij je regelmatig tot je kruis in het water stond, waar de blubber tussen je tenen door gleed en waar je soms even op adem moest komen van de pittige wandel-workout kregen we lessen over de natuur in het mangrovegebied. De guide vertelde dat de modder goed was voor je huid, hij haalde vervolgens handen vol modder boven water. Een mud experience is geen mud experience als je deze theorie niet uitprobeert. We hebben ons helemaal ingesmeerd met modder. Een paar minuten later toen de modder was opgedroogd hebben we de modder van onze lichamen gespoeld en inderdaad, onze huidjes waren super zacht. Hilarisch! Wat hebben we een lol gehad met elkaar.
Ook toen het daarna steeds dieper werd en je steeds verder wegzakte in de blubber zodat sommigen maar zijn graag zwemmen.
Om 13.00 uur moesten we de cursisten ophalen van de luchthaven. Maar ik had al met Marlies afgesproken dat als ik niet op tijd terug was dat zij ze zou gaan halen. Maar goed dat we dat hadden afgesproken want we waren pas om half 4 terug.
Op de terugweg hebben wij nog even broodjes en eieren gehaald in een buurtwinkeltje. Zodat we nog even een lunch konden maken.
Na de lunch begon het theorie gedeelte van de fotografiecursus. Een hoop informatie en een hoop vragen. Maar in de loop van de week ga ik d.m.v. opdrachten als herhalen. Na die week is het kwartje vaak gevallen en heb ik nog meer mensen enthousiast gemaakt voor het vak fotografie in het prachtige kleurrijke fotogebieke land, Gambia.
Mijn dochter, die alle jaren met mij mee gaat kon dit jaar helaas niet met mij mee. Hoe leuk dat een vriendin van mij besloot om met mij mee te gaan. Ze leende een camera van haar zoon en gaf van te voren aan dat ze voor de cultuur mee ging en niet echt voor de fotografie. Ik heb haar de afgelopen dagen zo enthousiast gemaakt dat ze non stop met de camera bezig is.
Iedere dag zegt ze hoe blij ze is dat ze is meegegaan. Een beter compliment kan je niet krijgen op deze indrukwekkende en unieke reis…. en we zijn nog maar net begonnen…..