Fotografiereis dag 3

Tijdens het ontbijt heb ik de foto’s beoordeeld van de opdrachten van gister, zo leuk om te zien hoe iedere cursist van dezelfde onderwerpen/plaatsen totaal verschillende prachtige foto’s maken.
Na het ontbijt zijn de cursisten per twee met een local mee gegaan. Je weet nooit wat je dan gaat doen, dat kan een bezoek zijn aan de familie, of koken met alle vrouwen, of een bezoek aan de markt, of een naamfeest waarbij de naam bekend wordt gemaakt van baby’s van een week oud. (Na een week zijn de overlevingskansen dusdanig groot dat ze het kindje een naam kunnen geven)
Ik ben heel benieuwd met welke verhalen ze thuis komen. Dit wordt vaak als leukste, meest indrukwekkende dag gezien.
Michelle en ik zijn naar Kebba’s beach gelopen. Een stukje paradijs waar je één keer in het uur iemand voorbij ziet lopen.
Bij aankomst troffen we een grote plastic massa op het strand. Ongeveer een kilometer verderop ligt de vismarkt en daar wordt werkelijk alles in het water gegooid. Als de wind verkeerd staat zoals vandaag spoelt alles aan op dit stukje paradijs. Na een warm onthaal door Kebba stelde Michelle voor om het strand plastic vrij te gaan maken. Fijn om te zien dat ook de jeugd zich hier zorgen om maakt. Natuurlijk is het schoonmaken van dit strand water naar de zee dragen. De oorzaak moet aangepakt worden een kilometer verderop. Maar toch, dit voelt zo goed! Honderden plastic bekers, touwen, kledingstukken, slippers, visnetten, olievaten, dode vissen, blikjes, snoeppapiertjes, rietjes enz.
Op een stuk van zo’n 100 meter met een stand van een meter of 10 hebben we twee grote kliko’s vol met afval verzameld. Echt schrikbarend veel. En dan te bedenken dat je een uur later gewoon weer opnieuw kan beginnen!
Kebba bleef maar bedanken. Tijdens het werk zag hij dat Michelle mank liep, hij vroeg haar bij hem te komen, hij had een speciale zelfgemaakte bamboe creme voor haar in een potje gedaan, daarmee kan ze haar spieren soepel maken. Zo lief, ik herinner mij nog van vorig jaar dat hij een baobab sapje maakte van een vrucht van de baobab-boom. Dit haalt maag en darmklachten weg. Fascinerend om te zien hoe hij zichzelf kan helpen op dit stukje strand.
We hadden een lunch besteld daarvoor stuurt hij iemand op pad die over het strand naar de markt loopt om verse vis en kip te halen. Om half 12 bestelden wij onze lunch en om half 4 was het klaar. Niet normaal hoeveel we kregen. Een megabord met rijst en aardappelen met ui en pompoen, voor mij met een halve kip en voor Michelle met een hele vis (met ogen en tanden). Tevens een groot bord vol met komkommer en tomaat. Het uitzicht op de zee maakte ons geluksmoment compleet.
Na het eten heb ik mij uitgeleefd op een djembé. Bob Marley klinkt altijd goed, op het strand, in de zon, er werd gedanst en en gezongen, de hele sfeer klopte!
De avond werd afgesloten met een djembé avond rond het kampvuur op onze compound.
Moe maar voldaan gaan we naar onze bedjes, nieuwsgierig naar wat morgen ons brengt.