Fotografiereis november 2022, dag 11

We hebben het overleefd vannacht. Na te hebben genoten van een uitgebreid ontbijt zijn we opgehaald door een Gambiaanse vriend, Musa. Met hem zijn we naar zijn dorp gelopen. Daar hebben we veel mensen ontmoet waaronder ook zijn moeder. Zij was op een markt groentes en fruit aan het verkopen. Bij haar hebben we bananen gekocht voor onderweg. We hadden onze tassen vol met knuffeltjes en mutsjes weer mee in de hoop er vandaag een goede bestemming voor te vinden. Musa wist een daycare waar ze volgens hem erg blij zouden zijn met de knuffels.
Oh, wat voelde dat goed om de knuffels daar uit te delen, de kinderen waren zo ontzettend blij en moesten allemaal netjes “thank you” zeggen. Uiteindelijk hebben we in 4 klassen alle kinderen een knuffeltje kunnen geven. Ik word daar zo blij van, helemaal als je ziet hoe blij ze zijn met hun cadeautje. Onderweg in het dorp hebben we nog de laatste knuffels kunnen uitdelen en de mutsjes voor alle vrouwen die met baby’s liepen. Ook zijn we op een compound geweest waar 2 babies waren van ongeveer een week oud. Zij hebben een mutsje, sokjes en een omslagdoek gekregen. Daarna zijn we met een taxi naar de rivier gereden die tussen Gambia en Senegal ligt. Met een hele smalle boot zijn we een tocht gaan maken op de rivier. Ik durfde mij niet te bewegen want bij elke beweging begon de boot enorm te wiebelen. Musa had sinaasappels voor ons gekocht welke hij schoon maakte en aan ons gaf tijdens de boottocht. Onderweg kwamen we ijsvogels tegen, pelikanen, duizenden krabben, witte reigers en heel veel springende vissen. Een prachtige tocht in een rustgevend mangrovegebied. Na de boottocht zijn we gaan lunchen bij een lokaal Gambiaans restaurant met prachtig uitzicht over de rivier. Met de taxi zijn we weer terug gereden naar Musa’s dorp. Via het strand liepen we terug naar onze lodge.
Er werd ons gevraagd of we on 18.00 uur wilden verzamelen dan zouden ze muziek voor ons maken. We wilden nog even gauw een (koude) douche nemen omdat we nogal wat zweet zijn verloren vandaag (over de 10000 stappen in het mulle zand bij een temperatuur van 35+) Net toen ik al mijn plakkerige kleding uit had en onder de douche stapte kwam ik er achter dat we geen water hadden…… Ik was al weer bezig om die vieze kleding aan te trekken toen ik de stortbak van de wc-pot hoorde vol lopen, een teken dat het water er weer is. Gauw een douche genomen en iets later bij het feestje aangeschoven. (Gelukkig zitten we in Gambia waar het heel gewoon is om te laat te komen.)
Omdat wij helemaal alleen op deze lodge zitten werd ons muziekfeestje een privé feestje. Met 3 mensen met een instrument en 2 dansers kregen ze ook onze voeten van de vloer. Je hebt niet veel mensen nodig om een feestje te bouwen hier.
Tijdens het eten zijn we lek geprikt door de muggen waardoor we al om 9.00 uur naar ons huisje gingen. Op tijd naar bed want morgen om 7.00 uur gaat onze wekker voor het volgende avontuur.