Fotografiereis november 2022, dag 10

Vandaag zijn we eerst naar het consultatiebureau bureau gegaan. Helaas waren er weer geen vrouwen met hun baby’s. Dus de tassen vol knuffels konden weer mee terug. Op onze weg terug hebben we wat compounds bezocht om knuffeltjes uit te delen. Zo ontzettend leuk als je kindjes in het dorp ziet lopen met hun blije hoofdjes en een zojuist gekregen poppetje.
Om 11 uur werden we opgehaald door Sanna, een taxichauffeur. Hij zou ons brengen naar ons volgende verblijf, een huisje aan het strand, een uur van Tanji af. Onderweg hebben we de leukste conversaties gehad met hem. We vroegen hem hoe het hier werkt met je rijbewijs. Je hoeft alleen maar een rijtest te doen (lessen mag je van een familielid of vriend krijgen) Die rijtest kost € 14,- Deze moet je jaarlijks doen en betalen. Je moet je bedenken dat €14,- ongeveer de helft is van een maandsalaris, dus deze test is voor hun jaarlijks best een dure uitgave.
Als je rijdt zonder rijbewijs dan ga je voor 5 jaar de gevangenis in. Bij ons kan je voor die straf een bank overvallen. Onderweg moest de taxichauffeur tanken. Zijn tankinhoud metertje werkte niet. Best knap om te weten wanneer je dan moet tanken. Maar we hebben onze bestemming bereikt.
Na onze lunch in de tuin van de lodge zijn we naar het strand gegaan. Gevolgd door 5 gambiaanse jongens zijn wij op een bedje gaan liggen. De ene jongen kwam met matrassen, de ander met hoeslakens en de andere twee begonnen met het opruimen van het strand. We hadden zelfs een bodyguard. Hij hield in de gaten dat we niet werden lastig gevallen of te diep de zee in gingen. Ik had meer het idee dat hij dit als smoes gebruikte om ongegeneerd naar Mies te kijken maar zo mag je misschien niet denken. Tot de zonsondergang hebben wij gesudderd op het strand. Wat voor weer is het eigenlijk in Nederland?
Met het diner waren we helemaal alleen in het restaurant, wel jammer. We hebben bij onze reservering het huisje gevraagd wat het dichtst bij het strand staat en we hebben het huisje gekregen wat het verst weg ligt. S’avonds een spannende donkere tocht om daar te komen. Met onze telefoon maakten we een pad naar ons huisje. Daar merkten we op dat we een bewaker bij de deur hadden (spin) en meerdere logeetjes binnen (twee gekko’s en een kolonie aan reuzenmieren) Met deo, date en alcoholdoekjes hebben we alle kieren en gaten gedicht. Onbegonnen werk met een voordeur met een spleet eronder. Dan maar de klamboe geïnstalleerd. En samen onder een één persoons dekbedhoes proberen de slaap te vatten. Oeps, nu ik dit schrijf gaat ook de elektriciteit uit. Een thriller is er niets bij… Slaap lekker allemaal!