Fotografiereis november 2022, dag 3

Vanmorgen zouden we starten met een bezoek aan het consultatiebureau. Bepakt met zakken vol gehaakte en gebreide knuffeltjes en mutsjes en vol instructies om ze zelf uit te delen en de vrouwen niet uit te laten zoeken vanwege een hoog “libelle-zomerweek-pak-alles-wat- je-pakken -kan-gehalte” liepen we die kant op. Helaas, het consultatiebureau was vandaag in een ander dorp. Heel jammer, we hadden er zoveel zin in. Maar de week is nog niet voorbij, we komen nog genoeg baby’s tegen komende dagen. Op onze weg naar de compound kwamen we een man met een ezel en een kar tegen. Een ezel zonder halster. Jammer want de halsters had ik helemaal niet bij mij en een gehaakt mutsje daar heeft een ezel niet zoveel aan.
De cursisten zouden vandaag met een local meegaan. Ik heb ze een paar mutsjes en knuffels meegegeven omdat zij naar het consultatiebureau een dorp verderop zouden gaan. Mies en ik zouden een dagje strand doen. We hebben onze strandspullen gepakt en een halster meegenomen voor het geval we de man met de ezel nog zouden tegenkomen. Hoe leuk dat we hem tijdens onze wandeling weer zagen. Ik kan niet beschrijven hoe blij de man was. Hij heeft zeker 20x “thank you” gezegd. Zo dankbaar!
We hebben een heerlijke wandeling gemaakt. Het grootste deel van de wandeling hadden we een hond als gezelschap. Zo lief, zij bleef maar tussen ons in lopen. Op een gegeven moment vonden we een plastic bakje op het strand waar we water in deden uit onze waterfles. Ze stopte niet met drinken. Het arme dier had zoveel dorst…
Ik kijk altijd in fotomomenten. Soms word ik daar moe van. Op het strand zagen we een heel mooi plaatje van een autoband die met een touw aan een boom hing. Mies en ik maakten dezelfde foto. Zo leuk om te zien dat Michelle vaak dezelfde fotomomenten scant. Hilarisch dat we beiden later zagen dat er een hele voorkant van een auto in diezelfde Idyllische boom hing. Zo leuk was ons plaatje dus niet meer.
Na twee uur wandelen kwamen we aan hij de tent waar we zouden lunchen. Een prachtig stukje paradijs op het strand. In tegenstelling tot de stranden van Zandvoort die we gewend zijn waren wij hier de enigen. Wat een luxe.
Ze hadden kip en vis met patat voor ons gemaakte EN ze hadden hollandse mayonaise. En dat op het paradijselijk strand wat we geheel voor ons zelf hadden. Dat is genieten! Na het eten gingen we terug lopen naar de weg. Door het nogal heftige regenseizoen stond er erg veel water tussen de strandtent en de weg. Met zandzakken hadden ze een pad gecreëerd om enigszins met droge voeten aan de overkant te komen. Salam kwam met de bus om ons vervolgens naar een zaal te brengen waar we de voetbalwedstrijd van Nederland tegen Qatar zouden gaan kijken. Er stonden 4 televisies naast elkaar. Op 2 televisies kon je de wedstrijd Nederland-Qatar kijken en op de andere 2 Senegal tegen Ecuador. Grappig om twee wedstrijden door elkaar te kijken. Je had de mannen moeten zien kijken toen Nederland zijn eerste doelpunt scoorde en wij begonnen te juichen. Andersom hebben wij ook onze ogen uitgekeken toen Senegal scoorde. Niet normaal wat een feest. Er werd gedanst op de stoelen en banken gesprongen. Michelle kreeg spontaan een knuffel van de jongen die naast haar zat en ze schreeuwden hun longen uit hun lijf.
De zaal heeft ramen zonder glas. De ramen werden als prullenbak gebruikt. Al hun afval werd erdoor naar buiten gegooid.
Gister schreef ik dat er op de compound waar we waren een hoogzwangere dame liep die wij adviseerden om ananas te eten. Ik ben benieuwd of ze het heeft gegeten want vandaag is haar baby geboren. Morgen gaan we misschien even kijken bij dit ongetwijfeld mooie kleine meisje.
Ik had voor Ensa een leesbril meegenomen uit Nederland. Brillen zie je hier niet. Er ging een wereld voor hem open. Hij zag ineens alles weer scherp! Zijn reactie bracht mij op een idee om thuis leesbrillen in te zamelen en mee te nemen tijdens mijn volgende reis want er lopen vast nog veel meer mensen rond die een leesbril kunnen gebruiken.
Na een leerzame en hilarische workshop van het fotograferen door te schrijven met licht in de avond gingen we niet te laat naar bed. Morgen gaat onze wekker al vroeg.